Apple’ın Vision Pro’sunda çizgi roman okudum. . . İyiydi

Bunda birkaç mutluluk var Soğuk dünya, tembel bir Pazar sabahında yeni bir çizgi romanın açılışını yapmakla eşdeğer olabilir. Yapacak hiçbir şey yok, hiçbir yer yok; yalnızca siz, bir fincan kahve ve biraz sanat eseri. Yayıncıların 20. yüzyılın başlarında gazete şeritlerini ciltli ciltler halinde toplamaya başlamasından bu yana Amerikan çizgi romanında temel olarak pek bir şey değişmedi.

Elbette içerik radikal bir şekilde değişti, ancak günün sonunda temel bilgiler hala mevcut: sırayla okunmak üzere tasarlanmış panellerde tutulan karakterler ve metinler. Ancak son yıllarda teslimat yöntemlerinin çeşitliliği genişledi. En eski web çizgi romanlarının tarihi CompuServe günlerine kadar uzanıyor olsa da dijital çizgi romanın yükselişi, son 15 yılda akıllı telefonların ve tabletlerin yaygınlaşmasıyla daha doğrudan bağlantılı.

Bugünlerde ekranı varsa çizgi roman okuyabiliyorsunuz. Buna doğrudan yüzünüze bağlayabileceğiniz ekranlar da dahildir. Ancak karma gerçeklik kulaklıkları ana akıma doğru sürünürken çizgi roman okuyucu uygulamaları pek takip etmedi. Çok sayıda seçenek mevcut. Örneğin Meta Quest mağazasında Spheretoon adında Korece bir uygulama var; bu, özellikle VR platformu için tasarlanmış içerik oluşturmaya yönelik ciddi bir çabadır (bir YouTube tanıtım videosunda, “beklenenden çok daha iyi” şeklindeki ümit verici müşteri teklifi yer almaktadır).

Bu sistemler tarihsel olarak oyunlara ve diğer tamamen etkileşimli/sürükleyici eğlence deneyimlerine odaklandığından, VR seçeneklerinin eksikliği tamamen şaşırtıcı değil. Anlayabildiğim kadarıyla çizgi roman hayranları en sevdikleri kitapları Meta Quest kulaklıkları aracılığıyla okuma şansını yüksek sesle talep etmiyorlar. Ancak odak açısından Vision Pro tamamen farklı bir canavar.

Apple, diğer şeylerin yanı sıra, bunun bir şeyler okumanın harika bir yolu olduğuna inanıyor. Bu, büyük ölçüde şirketin standart masaüstü çeşitliliğinin bir uzantısı, hatta ona bir alternatif olarak uzamsal bilgi işlem kavramına nasıl yöneldiğiyle kanıtlanıyor. Bu, karikatürist ve medya teorisyeni Scott McCloud’un 2000 tarihli “Çizgi Romanları Yeniden Keşfetmek: Hayal Gücü ve Teknolojinin Bir Sanat Formunda Devrim Yaratması” adlı kitabında ortaya attığı “sonsuz masaüstü” kavramı üzerine bir oyun olan “sonsuz masaüstü” adını vermeye başladığım bir şey. ”

McCloud’a göre sonsuz tuval kavramı, dijital alanda sanat yaratmanın sınırsız potansiyeline bir selam niteliğinde. İnternetin sanatı fiziksel kısıtlamalardan kurtarma potansiyeline dair milenyumun başındaki umuttan yararlanıyordu. Dijital alan, sanatın (hem değiştirilebilen hem de değiştirilemeyen çeşitlerinin) nasıl yaratıldığı ve tüketildiğinin birçok yönünü kesinlikle dönüştürdü. Ancak kitabın yayınlanmasından neredeyse çeyrek yüzyıl sonra, Apple kendi vizyonunu tanımlamak için “sonsuz tuval”i benimsediğinden çizgi roman anlamlı bir şekilde değişti mi?

Açıkçası? Tam olarak değil. İster kağıt üzerinde ister tablette bir çizgi roman okuyun, temelde aynı deneyimdir. Bu kötü bir şey değil; çizgi romanlar harikadır. Basılı çizgi romanın bu sanat formunun zirvesi olduğu iddiası makul bir şekilde ileri sürülebilir. Deneme eksikliğinden olmasa da aynı fikirde olmamak zor.

Spheretoon örneği, hareketli çizgi romanların ne yazık ki kısa ömürlü trendini akla getiriyor. Birleşik Krallık’taki indie pop ikilisi Ting Tings gibi onlar da Obama’nın ilk döneminin ilk yarısında kısa süreliğine gündemdeydi. MCU’nun ilk günlerinde Marvel gibi yayıncılar, çizgi roman ve animasyon arasındaki farkı bölerek gelişen teknolojilerden yararlanmaya çalışan bir formata para akıtıyordu. Hareketli parçaları olan çizgi roman panellerini düşünün.

Bu iddialı ama sonuçta başarısızlığa mahkum bazı girişimlerin ötesinde, teknolojik yenilikler bazı çizgi romanların çizilme (Wacom tabletler ve benzerleri) ve tüketilme (akıllı telefonlar ve tabletler) şekliyle sınırlı kaldı. Ancak günün sonunda, bunlar farklı bir teslimat yöntemine sahip aynı eski çizgi romanlardır.

Obama döneminin başlarındaki bir diğer yenilik olan Comixology’nin olayların bu tarafında derin bir etkisi oldu. Hizmet, son derece basit bir uygulamayı ve akıcı bir okuyucuyu dijital çizgi romanlarla dolu büyük bir mağazayla birleştirdi. Comixology Unlimited, 2016 yılında piyasaya sürüldü ve okuyuculara ayda 6 ABD doları karşılığında Netflix tarzı bir çizgi roman aboneliği hizmeti verdi. Şirketi iki yıl önce satın alan Amazon, 2021’de büyük şirketlerin gelecek vaat eden genç girişimlere yaptığını yaptı: Şirketi yaktı ve hayranların küllerini elenmesine izin verdi.

Bu üzücü sona rağmen hizmet, dijital platformlarda basılı çizgi roman okumak için altın standardı zaten belirlemişti ve bunun damgası, Marvel ve Dark Horse gibi çizgi roman yayıncılığı yapan devlerin birinci taraf uygulamaları aracılığıyla hala çok fazla hissediliyor. Bunların hiçbiri, dijital çizgi romanları uzamsal hesaplama alanı için bir kez daha yeniden icat etme konusunda şampiyon gibi görünmüyor, ancak Vision Pro’nun piyasaya sürülmesiyle ilgili güzel şeylerden biri, iPadOS uygulamalarının VisionOS üzerinde çalışmasını sağlamak için minimum geliştirici çabasının gerekli olmasıdır.

Bu nedenle, taşınan iPadOS uygulamaları Vision Pro çizgi roman okumalarımın büyük kısmını oluşturdu. Çoğunlukla Marvel ve Dark Horse uygulamalarıyla oynuyorum. İlki, Comixology Unlimited ile hemen hemen aynı şekilde çalışıyor, ancak tek bir yayıncı için ayda 10 ABD Doları karşılığında çalışıyor (şu anda 7 günlük ücretsiz deneme süresinin tadını çıkarıyorum). Yukarıdaki aydınlatıcı YouTube alıntısını tekrarlayacak olursak, deneyim “beklenenden daha iyi” idi. Hayatımı değiştirmiyor, kağıttan çizgi roman okuma deneyimimin sonu değil, ama tamamen kötü de değil.

Bunu, bu makalede anlatılan nedenlerden dolayı Vision Pro kullanımını sınırlamış biri olarak söylüyorum. Kitapları panel bazında okumak şunları içerir: pay kaydırma ve genel olarak idealden daha azdır. Ancak bunları tam sayfaya genişletmek ve önünüzdeki karma gerçeklik alanına yerleştirmek oldukça hoş. Hood Dağı gibi bir ortama girin ve çam ormanının ortasındaki büyük bir gölün kenarında kitap okumanın keyfini çıkarabilirsiniz.

Sayfalar büyük ve parlak görünüyor ve yüksek çözünürlüklü ekranlar aracılığıyla sanat eserleri ayrıntılı olarak gösteriliyor. Mevcut haliyle çizgi romanlar için oyunun kurallarını değiştirmiyor, ancak platform için ortamı yenilemeye yönelik herhangi bir girişimin hareketli çizgi romanların hikayesine yeniden dönüşeceğini hayal etmek kolaydır. Bunu bir kez yaşadım. İyiyim.

Kesinlikle Vision Pro’da okumak amacıyla Marvel’ınki gibi bir hizmete aboneliği de satın almam. Öte yandan, iPad veya iPhone’um için zaten aktif bir tane varsa, Büyük Göller Yenilmezleri’nin son 35 yıldır neler yaptığını öğrenmek için sonsuz masaüstünden bir mola verdiğimi kolayca hayal edebiliyorum.