Çocuklar kendi küçük dil modellerini nasıl yapacaklarını öğreniyorlar

“Çocukların kendilerini yalnızca kullanıcı olarak değil, yapay zeka teknolojilerinin geliştiricileri olarak görmelerini sağlamak ne anlama geliyor?” diyor Shruti.

Program, belirsizliği hesaba katan bir karar verme sistemi olan olasılıksal düşünmeyi göstermek için bir çift zar kullanarak başlıyor. Olasılıksal düşünme, bir cümledeki en olası sonraki kelimeyi tahmin eden günümüzün Yüksek Lisansının temelini oluşturur. Program, buna benzer bir kavramı öğreterek, çocuklara yönelik LLM’lerin işleyişini açığa çıkarmaya ve bazen modelin seçimlerinin mükemmel olmayıp bir dizi olasılığın sonucu olduğunu anlamalarına yardımcı olabilir.

Öğrenciler zarın her iki tarafını da istedikleri değişkene göre değiştirebilirler. Ve sonra, onları yuvarladığınızda her iki tarafın da ortaya çıkma olasılığını değiştirebilirler. Luca, bu özelliği üzerinde çalıştığı Pokémon benzeri bir oyunun tasarımına dahil etmenin “gerçekten harika” olacağını düşünüyor. Ancak aynı zamanda yapay zekayla ilgili bazı önemli gerçekleri de gösterebilir.

Diyelim ki bir öğretmen, öğrencilerine yapay zeka modellerinde önyargının nasıl ortaya çıktığı konusunda eğitim vermek istiyor. Çocuklara bir çift zar oluşturmaları ve ardından her iki tarafını da farklı ten rengindeki ellere yerleştirmeleri söylenebilir. İlk başta, beyaz el olasılığını %100 olarak ayarlayabildiler; bu, veri setinde yalnızca beyaz insanların görsellerinin bulunduğu varsayımsal bir durumu yansıtıyordu. Yapay zekadan bir görsel oluşturması istendiğinde yalnızca beyaz eller üretiliyor.

Daha sonra öğretmen, çocukların diğer ten renklerinin yüzdesini artırmasını sağlayarak daha çeşitli bir veri seti simüle edebilir. Yapay zeka modeli artık farklı ten renklerine sahip eller üretiyor.

“Küçük Dil Modellerini kullanmak ilginçti çünkü yapay zekayı küçük bir şeye dönüştürüyor [where the students] Hanson, Massachusetts’te bir grup sekizinci sınıf öğrencisine programı kullanmayı öğreten ortaokul kütüphanecisi Helen Mastico diyor.

Shruti, “‘Ah, önyargı işte böyle ortaya çıkıyor’ diye düşünmeye başlıyorsunuz” diyor. “Eğitimcilerin bu konular hakkında konuşmaya başlaması ve çocukların temel olarak bu şeylerin gerçekten büyük seviyelere nasıl ölçeklendiğini hayal etmeleri için zengin bir bağlam sağlıyor.”