Mars’ta çiftçiliği anlama arayışı

Günlükte okuduğu bir makale Doğa sonunda onu harekete geçmeye teşvik etti. Bitki yetiştirmek için gerekli olan toprak organik maddesinin kendisi de ayrışan bitki ve hayvan materyalinden oluşur. Bu, Mars tarımının hiçbir zaman gerçekleştirilmesini engelliyor gibi görünüyor. Ancak araştırmacılar ilk kez topraktaki organik maddeyi yalnızca mikroorganizmalarla oluşturabileceğinizi, çürüyen bitkilere gerek olmadığını gösterdi. Mikropların kendisi, dokuları ve dışkıları toprağı sentezleyebilir.

Delgado, perkloratların mikropların gelişip parçalanabileceği ilk katalizör olabileceğini fark etti. Sonunda süreç Mars regolitini ekime hazır hale getirebilir.

Fikri keşfetmek için Ulusal Bilim Vakfı’ndan Araştırma ve Yenilikte Yükselen Sınırlar bursuna başvurdu. NASA, teklifinin sonuçlarını fark etti ve hibenin ortak finansmanını sağladı; proje 2022’de toplam 1,9 milyon dolar aldı. Delgado’nun baş araştırmacı olduğu çok yıllı, çok kurumlu bir çalışma olarak düşünülmüştü. Plan, lider kurum olan ASU’nun Mars benzeri kirdeki perklorat konsantrasyonunu azaltmak için mikrop kullanmayı keşfetmesiydi. Tucson’daki Arizona Üniversitesi, perkloratların parçalanması sırasında bu mikropların oluşturduğu toprak organik maddesini araştıracak ve Melbourne, Florida’daki Florida Teknoloji Enstitüsü bitkilerin nasıl yetiştirileceğini çözecekti.

Kirin test edilmesi

Mars regolitini incelemenin bir sorunu da, Dünya’da bunlardan hiçbirine sahip olmamamızdır. NASA’nın 50 yıldır sürdürdüğü Mars araştırma kampanyasının tamamı, Kızıl Gezegeni olası bir yaşam alanı olarak nitelendirmeye hizmet ediyordu. Ajans uzun süredir Mars’tan bozulmamış bir regolit örneğini analiz için Dünya’daki temiz bir odaya götürmeye çalışıyordu. Ancak şu ana kadar bunu gerçekleştirecek inandırıcı bir misyon geliştiremedi. Nisan ayında, NASA’nın yöneticisi Bill Nelson, esasen yenilgiyi kabul etti ve dışarıdan araştırma kurumlarından ve özel sektörden uygun maliyetli Mars numunesi geri dönüşünün nasıl sağlanabileceğine dair teklifler istedi.

Bu arada bilim adamlarının ısı, radyasyon ve mikrobiyal yöntemler de dahil olmak üzere perklorat düzeylerini azaltmanın yollarını araştırmak için simüle edilmiş Mars toprağıyla yetinmeleri gerekiyor.

Delgado’nun ASU’daki laboratuvarı, oksijene duyarlı mikroorganizmaları analiz etmek için özel yapım bir anaerobik oda içinde bir inkübatör ve eş odaklı bir mikroskop içeriyor. Çeşitli boyutlarda kapalı cam eşyaların yanı sıra şırıngalar, pipetler ve diğer ekipmanlarla dolu bir araştırma istasyonunda beni iki doktora öğrencisiyle tanıştırıyor: çevre mühendisliği okuyan Alba Medina ve biyolojik tasarım okuyan Briana Paiz. Her ikisi de projenin baş araştırmacıları.

Masanın üzerindeki kapalı şişelerde ten renginden siyaha kadar çeşitli renklerde çözeltiler bulunmaktadır. Daha şeffaf çözümlerde, altta, şüpheli bir şekilde Mars’taki kire benzer renkte görünen kırmızı bir malzeme bulunur. Delgado, “Bunlara mikrokozmos şişeleri deniyor” diyor. “Kimyasalların ve bileşimin bütünlüğünü korumak için şişelere konulması veya şişelerden çıkarılması gereken her şeyin şırınga ve iğne ile yapılması gerekiyor.”

Şişelerde besin maddeleri, su (yaşam için gerekli) ve yapay Mars kiri bulunuyor. Mars regolitinin mevcut olmaması nedeniyle Delgado, Mars gezgini Curiosity tarafından ölçülen teknik özelliklerle eşleşecek şekilde tasarlanmış kimyasal ve mineral bileşimi, oranları ve fiziksel özellikleri olan MGS-1 (Mars Global Simulant) adlı bir “analog” kullanıyor. Simülasyon, Space Resource Technologies adlı bir şirket tarafından yapıldı ve halka açık. İnternet üzerinden satın alabilirsiniz.