NASA neden 36 piksellik bir kameraya güveniyor?

NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu, Dünya’dan 1,5 milyon kilometre uzakta çekilen 122 megapiksel, öncelikli olarak kızılötesi fotoğraflarla astronomide büyük adımlar atıyor. Etkileyici şeyler. Ancak uzay ajansının en yeni gökyüzü gözetleyicisi farklı bir yaklaşım benimsiyor ve 36 pikselle çığır açan uzay bilimi gerçekleştiriyor. Bu bir yazım hatası değil; 36 piksel, 36 megapiksel değil.

“Crism” olarak telaffuz edilen X-ışını Görüntüleme ve Spektroskopi Misyonu (XRISM), NASA ile Japonya Havacılık ve Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) arasındaki bir işbirliğidir. Misyonun uydusu geçen Eylül ayında yörüngeye fırlatıldı ve o zamandan beri bilimin en karmaşık sorularından bazılarına yanıt bulmak için evreni tarıyor. Görevin görüntüleme cihazı Resolve, 36 piksellik bir görüntü sensörüne sahip.

“Resolve bir kameradan daha fazlasıdır. Dedektörü, kendisine çarpan her X ışınının sıcaklığını alıyor, “dedi NASA’nın Goddard’daki XRISM proje bilimcisi Brian Williams bir basın açıklamasında. “Resolve’ye mikrokalorimetre spektrometresi diyoruz çünkü 36 pikselinin her biri, gelen her X-ışını tarafından iletilen çok küçük miktardaki ısıyı ölçüyor ve kaynakları oluşturan elementlerin kimyasal parmak izlerini benzeri görülmemiş ayrıntılarla görmemize olanak sağlıyor.”

Olağanüstü bir piksel dizisiyle donatılan Resolve cihazı, görünür ışık dalga boylarından yaklaşık 5.000 kat daha fazla enerjiye sahip olan “yumuşak” X ışınlarını tespit edebilir. Ana odak noktası, en sıcak kozmik bölgeleri, en büyük yapıları ve süper kütleli kara delikler gibi en büyük gök cisimlerini keşfetmektir. Sınırlı piksel sayısına rağmen, Resolve’deki her piksel dikkat çekicidir ve 400 ila 12.000 elektron volt enerji aralığını kapsayan zengin bir görsel veri spektrumu üretme kapasitesine sahiptir.

Ajans, cihazın bir hedef içindeki öğelerin hareketlerini algılayabildiğini ve esasen üç boyutlu bir perspektif sunduğunu söylüyor. Bize doğru hareket eden gaz normalden biraz daha yüksek enerjiler yayar, uzaklaşan gaz ise biraz daha düşük enerjiler yayar. Bu yetenek bilimsel araştırmalar için yeni yollar açıyor. Örneğin, bilim adamlarının galaksi kümelerindeki sıcak gaz akışını anlamalarına ve süpernova patlamalarının kalıntılarındaki çeşitli elementlerin hareketini titizlikle izlemelerine olanak tanıyor.