Tek boynuzlu at zengini VC Wesley Chan, başarısını Craigslist’te çalışan laboratuvar kaplarını yıkama işine borçludur

Wesley Chan sıklıkla kendine özgü manda şapkasıyla görülüyor; ancak tek boynuzlu atları tespit etme yeteneğiyle daha da tanınıyor olabilir.

Risk sermayesindeki kariyeri boyunca aralarında AngelList, Dialpad, Ring, Rocket Lawyer ve Sourcegraph’ın da bulunduğu 20’den fazla unicorn’a yatırım yaptı. Bunlardan beşi on yıllık mısır haline geldi: Canva, Flexport, Guild Education, Plaid ve Robinhood. Bunların çoğunu ilk kontrol eden Chan’di.

Google’ın ilk günlerinde mühendis olarak çalıştıktan sonra yatırımcı oldu. Risk sermayesi geçmişi Google Ventures’ta başladı ve Felicis Ventures’a kadar devam etti. Şu anda FPV Ventures’ın kurucu ortağı ve yönetici ortağı olarak, kurucu ortak Pegah Ebrahimi ile birlikte iki yıllık firmanın 450 milyon dolarlık risk sermayesi fonunu yönetiyor.

Ve tüm bu başarı yıllar boyunca iyi bir şekilde belgelenmiş olsa da, onun kişisel yolculuğu… o kadar da değil. Chan, TechCrunch’a hayatının yeni girişimlere yatırım yapma şeklini nasıl etkilediğini anlattı.

Hikayesi o doğmadan önce, ailesinin 1970’lerde Hong Kong’dan ABD’ye göç etmesiyle başladı.

Chan, “Buraya parasız geldiler ve aslında büyürken hiç paraları da yoktu” dedi. “Bu yolculuğu izlemek gerçekten büyüleyici. Tek kelime İngilizce konuşmadıkları ve İngilizceyi hala çok iyi konuşamadıkları bir yerden ayrılıp yeni bir hayat inşa edeceklerini çünkü gerekli olanın bu olduğunu hissettiler.”

Chan, gençken ailesinin cesaretini pek takdir etmediğini itiraf ediyor. Ancak çok fazla parası olmayan, çalışkan, göçmen bir ailede büyümek, sonunda ona nüansları nasıl fark edeceğini ve uyum sağlayabilen biri olmayı öğretti.

Chan, “Artık insanların sizi çok çabuk yargıladığı bir işte çalışıyorum” dedi. “LP’lerimin çoğunun benim sahip olduğum altyapıya sahip olmadığını düşünüyorum. Onların eğitildikleri tüm bu melodileri alıp biraz bukalemun gibi davranmalıyım. O zaman onlara bana güvenebileceklerinin sinyalini vermeliyim.”

Kötü notlarla bile MIT’e nasıl girdi?

Chan’in ebeveynleri o çocukken ayrılmış ve Chan tek ebeveynli bir evde annesi tarafından büyütülmüş. Lisede ailesine destek olmak için Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü’ndeki bir biyoloji laboratuvarında otopark görevlisi, garson ve bulaşık makinesi olmak üzere üç işte çalıştı.

Bulaşık yıkama işini Craigslist’teki bir ilandan almıştı ve işçi sınıfının yaşadığı Güney Kaliforniya kasabasından 22 numaralı otobüse binip 42 dakikalık bir yolculukla CalTech’e gittiğini ve orada bardakları yıkadığını hatırlıyor.

Bir gün laboratuvar müdürü, ünlü gen biyoloğu Ellen Rothenberg, ona biyoloji ve laboratuvar teknikleri üzerine üniversite düzeyinde bir kitap okuyup okumayacağını sordu. İşini kaybetmek istemediği için bunu yaptı.

Chan, “Lisede biyoloji dersini zar zor almıştım” dedi. “Harika olmayan bir liseye gittim. Sanki zorla ya da dolandırıcılıkla okula doğru yolumu buldum. Diğer çocuklar okul sonrası spor yapıyor ya da PSAT hazırlık sınıfına gidiyorlardı. Sadece buna sahip olmamakla kalmadım, aynı zamanda ailem için para kazanmak zorundaydım.

Lise deneyimi ne olursa olsun, Rothenberg’in Chan’da bir şeyler gördüğü ortaya çıktı. Doktora öğrencilerinden biri ayrıldığında Chan laboratuvar masasına terfi etti. Ve sonraki üç yıl boyunca Chan, liseye devam ederken aynı zamanda araştırma da yapıyordu.

Bu, 1990’ların başında, kök hücre araştırmalarının yeni ortaya çıktığı günlerdeydi. Rothenberg’in ekibi genç Chan’a nasıl araştırma yapılacağını öğretti ve daha sonra kök hücreleri kırmızı kan hücrelerine dönüştürmek için bir protokol keşfeden bir grubun parçası oldu. Ekibin protokol hakkında akademik bir makale yayınlamasına da yardımcı oldu.

Sonra bir gün hem Harvard’a hem de MIT’ye gitmiş olan Rothenberg, Chan’in üniversiteyi düşünüp düşünmediğini sordu.

“Ah dostum, bu işi bitirmem ve ebeveynlere para kazanmam gerekiyor diye düşünüyorum ve o bana okula gitmem gerektiğini söylüyor” dedi. “Kabul ofislerini aradığını pek bilmiyordum. Fakir bir göçmen öğrenci gibi olduğunuzda bütün bunları anlamıyorsunuz.”

Harvard onu görmezden geldi ama MIT bunu yapmadı. Chan, insanların okula bu şekilde çok kötü notlarla girdiğini söyledi.

“Birisi bana şans verdi” dedi. “Pek çok insan hayatta tökezliyor ve ‘Çok çalışıyor’ diyen biri olmasaydı bugün sahip olduğum fırsatlara sahip olabileceğimi sanmıyorum. Araştırma yapmak istiyor.”

Yalnızlıktan alınacak iş dersleri

Chan da risk sermayesine böyle baktığını söyledi. Doğru golf kulübüne üye olan kişiyi aramıyor. Bunun yerine, cesaret sahibi ve çok çalışmanın ne demek olduğunu anlayan insanları arıyor.

Chan, “Bu şekilde büyürken öğrendiğim derslerden biri, kazanacak çok şeyin olduğu ve kaybedecek hiçbir şeyin olmadığıydı” dedi. “Zor bir iş, artı bol şans. Ayrıca, sonuçta her şeyin kapısını açmanıza yardımcı olacak insanların olduğunu anlamak.”

Daha sonra gelen her şey için Rothenberg’in yardımına güveniyor.

“MIT olmasaydı Google’ı bulamazdım. Google olmasaydı Google Ventures’ı bulamazdım. Google Ventures olmasaydı ekibimi Felicis’te bulamazdım” diye ekledi. “Ve eğer Felicis olmasaydı, Canva’ya ve birçoğu göçmenler ya da benim gibi geleneksel olmayan bir çevrede büyüyen, cesur insanlar tarafından yönetilen tüm bu muhteşem şirketlere sahip olamazdım.”

MIT’e gitmek için bildiği her şeyi evinde bırakıp karşı kıyıya taşınmak zorunda kaldı. Oraya vardığında Chan, MIT’de geçimini sağlamak için birden fazla işte çalıştı; burada bilgisayar bilimleri alanında lisans diplomasını aldı ve daha sonra Mühendislik Yüksek Lisansı ile mezun oldu.

Ailesinden ayrılmak nasıldı? Tek kelimeyle zor. Chan, kendi geçimini sağlamak zorunda olduğu için istediği kadar ders alamıyordu ya da molalarda eğlenceli gezilere çıkan arkadaşları gibi olamıyordu.

Ancak geriye dönüp baktığında bu deneyimi, onu bir risk sermayedarı olarak hayata hazırlayan başka bir şey olarak görüyor.

Chan, “Canva’da sonuçta bu fon için 40 kattan fazla getiri sağlayacak olan A Serisine liderlik ettiğimde 111 kişi hayır dedi ve bu da bu anlaşmayı yapmayı çok yalnız hale getirdi” dedi. “Çalışmak zorunda olduğun için baloya gidemeyen ya da kayak gezisine ya da mezuniyet partisine gidemeyen biri olduğunda, benim uğraştığım şey bu.”

Bu şekilde dışlanmak ona şunu öğretti: “Dünyanın geri kalanının bize gülmesi kimin umurunda; inanılmaz miktarda cesarete ve yalnız olmayı sevme ve yalnız kalmayı sorun etme yeteneğine sahip oluyorsunuz.

Mezun olduktan sonra Chan, Kaliforniya’ya geri döndü ve HP Laboratuarlarında bir iş buldu. Sonra dot-com çöktü ve bu iş başarısızlıkla sonuçlandı. Ama hepsi kaybedilmedi. Felaket ortamına rağmen işe alım yapan bir şirket vardı. Ve MIT’deki insanlardan hoşlanıyorlardı.

Spoiler, Google’dı. Artık Google için çalışmak, Vince Vaughn ve Owen Wilson’ın stajyerlik yolunda ilerledikleri ve çeşitli projelerde diğer ekiplerle rekabet ederek vakit geçirdikleri “The Internship” filmine benzemiyor. Köpekleri sevenler için daha iyiydi.

Chan, “Köpekler etrafta koşuyordu ve size çarpıp sizi deviriyordu” dedi. “O film gibi değildi. İşe gitmelisin.”

Kendisi, “o zamanlar en gerekli olan reklam sistemini geliştiren bir projeye dahil edildi, bu yüzden çok şanslıydım.”

Kurucuların istediği bir şeyi inşa etmek

Bu, Google’ı Larry Page ile birlikte kuran Sergey Brin’in yedi yıllık ürün geliştirme ve beş yıllık personel şefliğini içeren 15 yıllık Google kariyerini başlattı. Chan, Google Chrome haline gelen Google araç çubuğu da dahil olmak üzere projeler üzerinde çalıştı.

Chan, “Bunu başaran birkaç şirketten biri olmanız harikaydı” dedi. “Larry ve Sergey çok naziktiler ve her zaman şöyle diyorlardı: ‘Hey, belki Wesley bize bir şey getirmiştir ve biz de onun bunu denemesine izin vermeliyiz.’ Bu, sonunda Google Analytics veya Google Ventures haline gelecekti.”

Hatta kendisi Google’da işe girdiğinde Sundar Pichai ile röportaj yapan kişilerden biriydi. Açıkçası, Pichai daha sonra Alphabet ve Google’ın CEO’su oldu.

Chan, 2009 yılında Google’a bir startup kurmak istediğini söyledi. Şirkete üye sayısı 100’ün altındayken katılmış ve 35.000’in üzerine çıkana kadar da orada kalmıştı. Bir girişime gittiğinizde tuvalet kağıdını satın alan kişinin siz olduğunuz konusunda şaka yaptıklarını hatırlıyor. Chan’ın cevabı tuvalet kağıdını satın almanın bir sakıncası olmadığı yönündeydi. Bunun yerine Bill Maris’in Google Ventures’ı kurmasına yardım etmesini önerdiler.

“Bana bir şirketin ürününü istediği bir kurucu olmak yerine, kurucuların istediği bir ürünü geliştirmemi söylediler. Ve başardık,” dedi Chan. “Google Ventures bugün hala insanların para almak istediği gerçek bir firma.”

Bugün bulunduğu yere ulaşmak için engelleri aşmanın ötesinde Chan, özellikle teknoloji alanında eşcinsel bir Asyalı adam olarak bazı zorluklarla yüzleşmeye devam ediyor. Risk sermayesine ilk başladığında, üst düzey beyaz adamların firmaları yönettiklerini, futbol sahalarında veya bir Afrika safarisi sırasında anlaşma akışını paylaştıklarını söyledi.

Anlaşma akışı ağınızı oluşturmak isteyen biriyseniz ancak geçmişiniz şehir kulübü kalıbına uymuyorsa, bunun zor olduğunu söyledi. Risk sermayesi alanında LGBTQ+ topluluğuna yönelik pek fazla destek grubu da yok.

Chan, “Bu işte yabancı olmanın zorluğu budur” dedi. “Yükselmek için mücadele etmeli ya da kurucularla çalışmanın farklı yollarını bulmalısınız ki tembellik ediyor ya da ilerleme kaydedemiyormuş gibi görünmeyin. Risk sermayesine ve LGBTQ+’daki başarılı ortakların sayısına bakarsanız iki elin olduğunu görebilirsiniz. Bunlardan çok fazla yok ve muhtemelen 6.000 risk sermayedarı var. Neden bu kadar az temsil var? Bizim gibi açıkça dışarı çıkanların sayısı ise daha da az.”

Bu nedenle o ve Pegah Ebrahimi, iki yıl önce FPV Ventures’ı kurdular; alışılmadık geçmişlerine dayalı bir yatırım tarzı sağlamak için. (Ebrahimi, çeşitli teknoloji şirketlerinde bir dizi üst düzey rol üstlenmeden önce Morgan Stanley’deki en genç CIO olarak dişlerini kesti. Aslında Google’ın halka arzında çalıştı.)

Yönetici ortaklar da bunu hayır kurumlarının ve vakıfların desteğiyle yapıyorlar. Chan, firmanın birlikte çalıştığı birçok kurucunun “iyi insanlar için para kazanmalarına derinden önem verdiklerini” söyledi.

Chan, “Kurucularımız yeterince temsil edilmeyen azınlıklardan veya kadınlardan oluşuyor ve sürekli duyduğum gerçekten büyüleyici tema, insanların onları yanlış anladığını hissetmeleri” dedi. “Başarıya ulaşma güdüsü olan ve alçakgönüllülük ile başarının muhteşem birleşimine sahip kurucular buluyoruz. Ayrıca tüm insanlarıyla ilgilenildiğinden de emin oluyorlar.”